Eigenlijk weten we het allemaal al jaren….

Na een kinder verjaardag…..

Na de december maand….

En toch blijven we het ontkennen…

“ONZE KINDEREN HEBBEN VEEL, MAAR ÉCHT VEEL TE VEEL SPEELGOED!”

In tegenstelling tot wat je zou denken zijn kinderen blijer met minder speelgoed. Hoe kan dat nou denk je misschien? Tsja, dat dacht ik ook toen ik het voor het eerst las, maar eigenlijk is het vrij simpel.

Het begin voor ik wist dat het een begin was

Ik ben zelf hoog sensitief en worstel (zoals je wellicht al eens gelezen hebt) met extreme oververmoeidheid. Zeker in de jaren dat je jonge kinderen hebt, is het extra makkelijk om overprikkeld te raken. Ik was er om die redenen altijd al onbewust mee bezig om meer orde te houden in de spullen die voor onze kleine meid het huis in kwamen. Ik koos heel bewust het speelgoed dat ik in huis wilde hebben. Op dat moment had ik nog niet door dat de keuzes die ik onbewust maakte, veel invloed hadden op de ontwikkeling van mijn kinderen.

Een Duits onderzoek  linkt verslavingsgevoeligheid in de adolescentie en volwassen leeftijd aan de (te) grote hoeveelheid speelgoed in de kindertijd. Amerikaans onderzoek heeft uitgewezen dat het gemiddelde kind daar 300 stuks speelgoed heeft, maar de meeste dagen maar met 12 favorieten speelt.

Vele ouders herkennen de situatie ook wel waarin je kind vooral alle planken en manden met speelgoed omkiept, maar nergens echt mee speelt. Er is te veel om te kiezen voor het kind. Wanneer hij iets gekozen heeft, leid het speelgoed dat nog op de plank staat hem af. De angst slaat toe dat hij een kans misloopt door het bij 1 stuk speelgoed te houden, ze g maar kinder-FOMO (Fear Of Missing Out). Het gevolg is vooral een grote bende en weinig echte connectie met het speelgoed of een spel waarin het kind vergeet waar hij is en hoe snel de tijd gaat.

“Onze kinderen hebben zoveel spullen dat ze niet meer weten waar ze mee moeten spelen!”

klant eveline organized living

 Creativiteit, onafhankelijkheid en dieper spel

Ik koos van jongs af aan van speelgoed dat rustig was voor mijn oren en ogen, zodat ik overprikkeling van mijzelf kon beperken. We hadden toen onze dochters klein waren veel boeken in huis, stapelblokken, Duplo en keukenspullen. Daarnaast een flinke bak vol poppenkleren en wat zomersjaals die ik niet meer droeg. Ik stelde ze door dit soort speelgoed onbewust in staat tot spel-met-een-open-eind. Speelgoed-met-open-eind betekent dat het speelgoed afhankelijk van de fantasie en creativiteit van het kind voor meerdere doelen inzetbaar is. Met Duplo kun je een dierentuin bouwen, maar ook een brug voor je auto’s of een hokje voor je lievelingsknuffel. De oude sjaals (die overigens nog steeds populair zijn bij mij thuis met meiden van 4 en 7 jaar) werden omslagdoeken, draagzakken voor de poppen, dekentjes, hoofdoeken, hangmatten en wat ze nog maar meer konden verzinnen.

Het speelgoed leidde onverwacht en onbewust tot langer en dieper spel. Toen onze dochters 2 jaar oud waren, konden ze zichzelf bezighouden voor een uur of zelfs langer, zonder dat ik bij hen op de vloer speelde. Ik had er eigenlijk geen erg in dat dit niet de norm was bij de meeste moeders in huis. Pas toen mijn kinderen naar een peuterspeelzaal gingen en ik meer praatte met andere moeders over dagelijkse koetjes en kalfjes van thuis zijn met kinderen, ontdekte ik dat het best een uitzondering was.

Speelgoed met ene open einde leidt in ons huis tot diepere investering in het spel en het vergeten van tijd en de wereld om je heen. Kinderen die toegang hebben tot materialen om te creëren, zoals papier, potloden en lijm, worden nog creatiever in het verdiepen van hun spel. Er wordt eten geknutseld voor de poppen en knuffels, vijvers en grasveld getekend voor de boerderijdieren en de Playmobil.

Uiteraard maakt het karakter van je kind ook uit in hoe het speelt. Toch geloof ik dat er in alle kinderen de behoefte zit om je fantasie te prikkelen en je creativiteit de vrije loop te laten. Voor de één betekent dat knutselen, voor de ander treinbanen leggen en voor nog een ander sportief buiten spelen.

“MIJN ZOLDER STAAT VOL MET SPEELGOED VOOR DE ROMMELMARKT. IK ZOU LIEVER IETS ANDERS DOEN MET DIE RUIMTE!”

Speelgoed dat geen open-eind heeft zijn bijvoorbeeld elektronische dingen die alleen iets doen als je op een knop drukt. Een aantal grote merken heeft hier met veel marketing een monopolie op de markt, maar kinderen raken uiteindelijk uitgekeken op de spullen. Als ouder ben je dan geneigd nog meer speelgoed te kopen. Het is een valkuil die vaak leidt tot een enorme hoeveelheid speelgoed in huis, die dan weer leidt tot veel stress over het opruimen van het speelgoed.

Wie herkent niet dat losse stukjes van puzzels, spellen en speelsets door elkaar liggen over de vloer of in een grote opbergkist. Kinderen, vooral jonge kinderen, houden van orde en dan is een grote berg speelgoed erg overweldigend. Wie vindt het nou leuk om een puzzel te doen als je eerst de stukjes moet zoeken of als je eerst je Duplo bij elkaar moet vinden?

En daarnaast kan ik mijzelf ook enorm storen aan speelgoed dat geluid maakt, zonder dat het volume te regelen is of knipperende lichtjes die niet uit kunnen! Om ervoor te zorgen dat ik de tropenjaren door kon komen, zonder helemaal door te draaien werd dat speelgoed direct uit huis verbannen. Begrijp me niet verkeerd, regelmatig kwam de iPad tevoorschijn en elke dag mag de tv aan om lekker te ontspannen. Maar voor de rest bleef het buiten de deur!

“IK GELOOF DAT HET GELUK VAN EEN KIND GEENZINS IS GEKOPPELD AAN HOEVEEL SPEELGOED ZE BEZITTEN. IK ZIE HOE GELUKKIG ZE ZIJN IN DE PASSIE, INTERACTIE EN CREATIVITEIT DIE ZE HEBBEN VOOR ZICHZELF EN HUN OMGEVING! DIEP EN VOLDAAN SPELEN EN CREËREN IS DAAR EEN VOORBEELD VAN.” 

Een bijkomend voordeel van een duidelijke keuze maken voor welk speelgoed je in huis wil halen is dat je het jezelf makkelijker maakt om minder te consumeren. Veel speelgoed viel af en we kopen eigenlijk geen speelgoed buiten december en de verjaardagen om. En zelfs op die momenten kiezen we regelmatig voor tweedehands. Duplo, Playmobil en Lego bijvoorbeeld zijn tweedehands ruim te krijgen en ziet er (met wat zoekwerk) nog goed uit. Onze meiden hebben nooit geklaagd over dat er soms geen doos meer om zit. Het wordt wel opgemerkt, maar het heeft geen waarde voor ze, de Lego zelf is het einddoel. En we kozen soms op een verjaardag voor 1 soort speelgoed, bijvoorbeeld Schleich paardjes of Lego. Zo hadden onze kinderen direct een mooie verzameling om mee te spelen, in plaats van allerlei soorten speelgoed een beetje. Wanneer de bak te vol raakte, kozen we daarna voor een ander soort speelgoed.

Mijn man en ik vinden het belangrijk dat onze kinderen de consequenties snappen van consumeren. Dat het kopen van veel, goedkoop speelgoed vaak betekend dat je snel met een berg kapotte onderdelen zit. Dat je niet alles kan bewaren, je slaapkamer is geen opslaghok en ook de woonkamer is geen speelgoedwinkel. Zorg dragen voor wat je koopt, het opruimen, er niet overheen lopen uit luiheid zijn bij ons in huis belangrijke waarden.

Inmiddels zijn onze meiden bijna 5 en 7,5 jaar oud en we plukken de vruchten van de situatie die we voor hen gecreëerd hebben in hun jonge jaren. Ze spelen gerust een hele dag (ja écht een hele dag!) met Playmobil of een bak sjaals en keukenspullen. Wanneer het tijd is voor lunch of avondeten volgt altijd de opmerking: “NU AL?!”.

Er wordt druk geknutseld: nep-eten, hokjes en bakjes voor de knuffels, slingers, spelletjes, wat ze maar kunnen verzinnen. En waar ze het meest gelukkig van worden? Als Opa met grote stukken oud karton en een rol schilder tape een poppenhuis knutselt, precies naar hun eigen specificaties.

Ze kunnen niet wachten om het te versieren en er wordt dagen mee gespeeld!

“CHILDREN ARE NATURALLY CREATIVE. IT IS OUR JOB TO GIVE THEM THE FREDOM, MATERIALS AND SPACE TO LET THEIR CREATIVITY BLOSSOM TO IT’S FULL POTENTIAL.“

We krijgen weleens te horen dat het niet eerlijk is om de kinderen te beperken, dat tweedehands niet net zo leuk is als nieuw, dat ze mislopen met zo’n strikte speelgoed regels. Wij hebben daar inmiddels onze eigen ideeën over. Wij kijken niet naar wat onze kinderen tekortkomen (wat ze naar onze mening echt niet doen!) maar naar wat ze er mee winnen. De volgende eigenschappen worden namelijk gestimuleerd met minder en open-einde speelgoed:

• Creativiteit   
• Fantasierijk zijn  
• Delen
• Opruimen en verzorgen van je spullen
• Sociale interactie
• Innovatief zijn
• Oplossend vermogen
• Verdieping in je spel
• Onafhankelijkheid
• Bewust consumeren
• Omgaan met verveling

Al deze eigenschappen maken in het leven van een persoon meer uit, dan of je exact de juiste Barbie had!

“YOU CAN’T USE UP CREATIVITY,     THE MORE YOU USE,    THE MORE YOU HAVE!” 

Maya Angelou